Geçmiş zaman ile anlatılan hiç bir hikayeye inancım yok artık... Sonunda di olduğu için artık bir şey hissettirmiyor anlamına gelmiyor. Di ile tamamlanmış, üzerinden çok sular akmış.... Yine de bir şeyi değiştirmiyor geçmiş zaman. Bahaneleri sebep yapmıyor. Zamanında söylenmemiş sözler bu günün gardiyanları değil yıkıcıları oluyor. Geçmiş her zaman geçmişte kalmıyor,
Kalmalı mı? evet, kalıyor mu? hayır.Geçmiş günümüzde bile can acıtabiliyor. Yalanlar geride kalmıyor mesela, hep önüne çıkıyor. Aradan zaman geçmesi ise seni daha fazla masum göstermiyor. Zamanında yaptığın tercihler ise kim olduğunu belirliyor.
Seçen mi? olmak isterdin Seçilen mi?
Geçmişini o hikayelerde anlatılan tozlu raflara kaldırıp koyamıyorsun, gerçek dünyada işler böyle yürümüyor.. Öncelerin sonralarına çelme takmak için pusuda bekliyor... Birde insanlar var, etrafında akbaba gibi üşüşüp seni eleştirmek için, kendine olan güvenini kırmak için ve seni bastırmak için her daim orada olacaklar..Kabul tabii dünya bu kadar da kötü değil ama doğruyu söylemek gerekirse herkes kendi bildiği doğrunun evrensel olduğunu düşünüyor ve senin alternatif bir fikrinin olması kötü bir şeymiş gibi karşılanıyor.. Vazgeçtim dünya çok boktan....
Sonuçta herkes bir yolunu bulup dümeni tutturmuş.. Geçmişlerinin inşa ettiği geleceklerine bozuk kişilikler ve sıkıntılı duygusal iç karmaşalar ile yol alıyorlar.. Onlara uymak zorunda değilsin, özgür ve daha çok kendin olabilirsin.. Ama bu dış kulvarda kalmak için oyunu iyice anlaman gerek, eğer anlayamazsan hayatta kalamazsın. Her insan koyun olmaz bazıları sonradan bazıları ise doğuştan. Sürünün bir parçası olmak zorunda değilsin... Asosyal derler, sosyofobik derler, içine kapanık derler, kendini beğenmiş egosunu yenip de diyaloğa giremiyor derler, derler.. Hiç susmazlar ve asla yaranamazsın.. Dünya kalıcı bir yer değil, hayatları uzun vadeli değil, biletleri sadece gidiş değil.. bu durumda bile (ki farkında olup olmamaları bir şeyleri değiştirmiyor) hayatını zindana çevirebiliyorlar.. Kilolarınla, yüzünle, vücudunla ,kıyafetlerinle ,saçlarınla, boyunla, sesinle her şeyin ile onlara malzeme verirsin.. Standart kalıpların dışında olmak, bir şeyleri anlamak, farkında olmak, özgür olmaya çalışmak ve insanlığını koruyabilmek böylesine zor bu Dünya'da...
Yaşam heves bırakmıyor....